യുദ്ധത്തിനിടയിൽ, പരിശുദ്ധ പ്രവാചകൻ ﷺ ദുആ ചെയ്ത്, മണലും ചെറുകല്ലുകളും ശത്രുസൈന്യത്തിന്‍റെ നേര്‍ക്ക് എറിഞ്ഞ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് ഖലീഫാ തിരുമനസ്സ് കൂടുതൽ വിശദീകരിക്കുന്നു.

യുദ്ധം അതിന്‍റെ ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ, പ്രവാചകൻ ﷺ ഒരു പിടി ചെറുകല്ലുകൾ കൈയിൽ എടുത്ത്, ശത്രുക്കളുടെ നേർക്ക് എറിഞ്ഞു. തുടർന്ന് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: “മുഹമ്മദിന്‍റെ രക്ഷിതാവാണ്  സത്യം, മറ്റൊരു നിവേദന പ്രകാരം  ‘കഅ്ബയുടെ രക്ഷിതാവാണ് സത്യം, ഇവർ പരാജിതരായിരിക്കുന്നു.”

ഹദ്റത്ത് അബ്ബാസ്(റ) നിവേദനം ചെയ്യുന്നതനുസരിച്ച്, പ്രവാചകൻ ﷺ ചെറുകല്ലുകൾ എറിഞ്ഞ ഉടനെ, ശത്രുക്കളുടെ പോരാട്ടത്തിലെ വേഗത കുറഞ്ഞു, അവരുടെ തോൽവിയിലേക്കുള്ള വഴിയാരംഭിച്ചു.

മറ്റൊരു നിവേദന പ്രകാരം, പരിശുദ്ധ പ്രവാചകൻ ﷺ മണലും ചെറുകല്ലുകളും എറിഞ്ഞതിന് ശേഷം, ശത്രുസൈനികർ തങ്ങളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു കഠിനമായ നീറ്റൽ  അനുഭവപ്പെടുന്നതായി പരാതിപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. അവർ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ശൈബ ബിൻ ഉസ്മാൻ അന്ന് ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. ശൈബയുടെ  പിതാവ് ഉഹുദ് യുദ്ധത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടിരുന്നു. അതിനാൽ, പരിശുദ്ധ പ്രവാചകൻ ﷺ നെ വധിച്ച് പ്രതികാരം നടത്തുമെന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ അയാൾ  ഈ യുദ്ധത്തിൽ പങ്കെടുത്തിരുന്നു.

ശൈബക്ക് ഇസ്‌ലാമിനോടുള്ള വൈരാഗ്യം അത്രമേൽ കൂടുതലായിരുന്നു; ലോകം മുഴുവൻ പ്രവാചകൻ ﷺ യെ അംഗീകരിച്ചാലും താൻ ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കില്ലെന്ന് വരെ അയാൾ പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നു.

മുസ്‌ലിങ്ങൾ യുദ്ധഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയത് കണ്ടപ്പോൾ, പ്രവാചകൻ ﷺ യെ ആക്രമിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല അവസരമാണ് ഇതെന്ന് കരുതി, ശൈബ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. എന്നാൽ, ഒരുവശത്ത് ഹദ്റത്ത് അബ്ബാസ്(റ), മറുവശത്ത് ഹദ്റത്ത് അബൂ സുഫിയാൻ(റ) എന്നിവരെ കണ്ടു. പിറകിലൂടെ ആക്രമിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ശൈബയുടെ കണ്ണുകൾ മൂടപ്പെട്ടു; ഉടൻ തന്നെ പിൻമാറി. തന്നെ വിഴുങ്ങുന്ന തീജ്വാലകൾ കാണുകയാണെന്ന് ശൈബക്ക് തോന്നി.

അപ്പോൾ, പ്രവാചകൻﷺ  അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പേര് വിളിച്ചു — അതായത്, ശൈബ പിന്നിൽ തന്നെയുണ്ടെന്ന് പ്രവാചകൻ ﷺ അറിഞ്ഞിരുന്നു. ശൈബ പ്രവാചകന്‍റെ സമീപത്തേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ പ്രവാചകൻ ﷺ പുഞ്ചിരിച്ചു. തന്‍റെ കൈ ശൈബയുടെ നെഞ്ചിൽ വെച്ചു, “അല്ലാഹു നിന്നിൽ നിന്ന് ശൈതാനെ നീക്കട്ടെ” എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു.

ശൈബ പറയുന്നു: ആ നിമിഷം തന്നെ എന്‍റെ ഹൃദയം ശുദ്ധമായി, പ്രവാചകൻ ﷺ എന്‍റെ ജീവതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവനായി മാറി.

യുദ്ധം അവസാനിച്ച ശേഷം, പരിശുദ്ധ പ്രവാചകൻ ﷺ തന്‍റെ കൂടാരത്തിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ, ശൈബ അദ്ദേഹത്തെ കാണാൻ വന്നു. അപ്പോൾ പ്രവാചകൻ ﷺ ശൈബയോട് പറഞ്ഞു: “ആ നിമിഷത്തിൽ നീ എന്നെ ആക്രമിക്കാൻ വിചാരിച്ചപ്പോൾ, അല്ലാഹു നിനക്കായി വിധിച്ചതാണ് നിന്‍റെ ചിന്തകളേക്കാൾ ഏറെ ഉത്തമമായിരുന്നത്.”

തുടർന്ന്, പ്രവാചകൻ ﷺ ശൈബ അന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചിരുന്നതെല്ലാം ശൈബയോട് വിശദമായി പറഞ്ഞു.

ഇത് കേട്ട്, ശൈബ മാപ്പ് തേടി. പ്രവാചകൻ ﷺ അദ്ദേഹത്തിനുവേണ്ടി ക്ഷമാപണ പ്രാർത്ഥന നടത്തി.

ഹുനൈൻ യുദ്ധത്തിൽ ദുഷ്ടലാക്കോടുകൂടി പങ്കെടുത്ത മറ്റൊരു മക്കക്കാരൻ  നുസൈർ ബിൻ ഹാരിസ് ആയിരുന്നു. ബദ്ർ യുദ്ധത്തിൽ അയാളുടെ സഹോദരൻ കൊല്ലപ്പെട്ടതിനാൽ, പ്രതികാരത്തിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ നുസൈർ ബിൻ ഹാരിസ് ഹുനൈൻ സൈന്യത്തിൽ ചേർന്നിരുന്നു.

മുസ്‌ലിങ്ങൾ യുദ്ധഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയപ്പോൾ, പ്രവാചകൻ ﷺ യെ ആക്രമിക്കാൻ അയാൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. എന്നാൽ അപ്പോഴേക്കും വെളുത്ത മുഖങ്ങളുള്ള ചില വ്യക്തികളെ അയാൾ കണ്ടു. അവർ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന രീതിയിൽ നുസൈറിനോട് “അകന്നു പോകുക, ദൂരെ പോകുക” എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഭയന്നുപോയ നുസൈർ അവിടെ നിന്ന് ഓടി മരങ്ങളിൽ ഒളിച്ചു; കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ അവിടെ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. തുടർന്ന്, ഇസ്‌ലാം വിജയം നേടിയെന്നും എല്ലാവരും ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചെന്നും കണ്ടപ്പോൾ, അദ്ദേഹം മുസ്‌ലിങ്ങളുടെ കൂടെ ചേർന്നു.

പ്രവാചകൻ ﷺ അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞു: “നീ ഹുനൈൻ ദിവസത്തിൽ വിചാരിച്ചതിനേക്കാൾ, ഇന്ന് നീ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് നിനക്കായി ഏറെ നല്ലതാണ്. അന്ന്, അല്ലാഹു തന്നെയാണ് നിന്‍റെ പദ്ധതിക്കും നിനക്കും ഇടയിൽ തടസ്സമായി നിന്നത്.”

നുസൈർ പ്രവാചകന്‍റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു പറഞ്ഞു: “മറ്റൊരു ദൈവം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, എന്‍റെ പദ്ധതി വിജയിച്ചേനെ.” തുടർന്ന്, അദ്ദേഹം ഇസ്‌ലാമിന്‍റെ കലിമ ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചു.

ഹുനൈൻ യുദ്ധത്തിനുശേഷം, യുദ്ധത്തിൽ ലഭിച്ച സ്വത്തുസാമഗ്രികൾ (ഗനീമത്ത്) വിതരണം ചെയ്യുന്നതിനിടെ, പരിശുദ്ധ പ്രവാചകൻ ﷺ ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിച്ചിരുന്ന ചില മക്കൻ പ്രമുഖർക്കു പ്രോത്സാഹനാർത്ഥം ഓരോരുത്തർക്കും നൂറ് ഒട്ടകങ്ങൾ വീതം നൽകി. അവരിൽ നുസൈറും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. പിന്നീട് അദ്ദേഹം ആത്മാർത്ഥനായ ഒരു മുസ്ലിം ആയി.

ഇൻശാ അല്ലാഹ് ഈ സംഭവങ്ങൾ ഭാവിയിലും തുടരുന്നതാണ് എന്ന് ഖലീഫാ തിരുമനസ്സ് പറഞ്ഞു.