ബനൂ ഖുറൈദയുമായുള്ള ഉടമ്പടിയെ കണക്കിലെടുക്കേണ്ടതും അവർക്കെതിരിൽ നടപടി സ്വീകരിക്കേണ്ടതും മുസ്‌ലിങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അനിവാര്യമായിരുന്നു. ഈ യുദ്ധനീക്കം അഞ്ചാം ഹിജ്‌രി ദുൽ ഖഅദ മാസത്തിലാണ് നടക്കുന്നത്. അതായത് എ ഡി 627 മാർച്ച് ഏപ്രിൽ മാസത്തിലാണ് ഈ യുദ്ധം നടക്കുന്നത്. വിശുദ്ധ ഖുർആനിൽ അല്ലാഹു പറയുന്നു:

“ഗ്രന്ഥാനുസരികളിൽ നിന്ന് അവരെ ശത്രുസേനകളെ സഹായിച്ചവരെ അവരുടെ കോട്ടകളിൽ നിന്ന് അവൻ ഇറക്കിവിടുകയും അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ഭയമിട്ടു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. അവരിൽ ഒരു കൂട്ടരേ നിങ്ങളെ വധിക്കുകയും ഒരു കൂട്ടരേ നിങ്ങൾ തടവുകാരാക്കുകയും ചെയ്യുകയായിരുന്നു.” ^[2]

ബനൂ ഖുറൈള മദീനയിൽ നിന്നും കുറച്ച് മൈലുകൾ അകലെ കോട്ടയിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ജൂത ഗോത്രമായിരുന്നു. ഇവർ ഖുറൈളയുടെ സന്തതികളാണ്. ഇവരുടെ വംശാവലി ഹദ്റത്ത് ഹാറൂൺ(അ)മായി ബന്ധപ്പെടുന്നു. കിടങ്ങുയുദ്ധവേളയിൽ ഇവർ മുസ്‌ലിങ്ങളെ വഞ്ചിക്കുകയും നബിതിരുമേനി[സ]യുമായി ചെയ്തിരുന്ന ഉടമ്പടി ലംഘിക്കുകയും ചെയ്ത കാരണത്താലാണ് അവർക്കെതിരിൽ സൈനീക നീക്കം നടത്തേണ്ടി വന്നത്.

കിടങ്ങ് യുദ്ധത്തില്‍ നിന്ന്‍ തിരകെ വന്നതിന് ശേഷം നബിതിരുമേനി[സ] ഹദ്റത്ത് ആയിശ(റ)യുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോവുകയും കുളിക്കാൻ വെള്ളം ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അപ്പോൾ ഒരു വ്യക്തി വന്ന് നബിതിരുമേനി[സ]യെ അന്വേഷിച്ചു. ആ വ്യക്തി നബിതിരുമേനി[സ]യോട് പറഞ്ഞു. താങ്കൾ ആയുധങ്ങൾ അഴിച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ടാകാം. എന്നാൽ മലക്കുകൾ അഴിച്ചുവെച്ചിട്ടില്ല. താങ്കൾ ബനൂ ഖുറൈളയുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഈ സംസാരത്തിന് ശേഷം നബിതിരുമേനി[സ] വീട്ടിനകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഹദ്റത്ത് ആയിശ അദ്ദേഹത്തോട് ചോദിച്ചു: ആ വ്യക്തി ആരായിരുന്നു. നബിതിരുമേനി[സ] പറഞ്ഞു: അത് ജിബ്‌രീൽ മാലാഖ ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ നബിതിരുമേനി[സ] ബനൂ ഖുറൈളക്ക് നേരെ സൈനീക നീക്കത്തിനുള്ള ആഹ്വാനം നടത്തി. അനുചരൻമാർ ഉടനെ തന്നെ ബനൂ ഖുറൈളയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.

നബിതിരുമേനി[സ] ഹദ്റത്ത് അലി(റ)നെ വിളിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു ചുവന്ന പതാക നൽകുകയുണ്ടായി. മറ്റു ചില നിവേദനങ്ങളിൽ നബിതിരുമേനി[സ] ആദ്യം അലിയെ ഒരു സംഘവുമായി ആയച്ചതിന് ശേഷം അദ്ദേഹവും മറ്റുള്ളവരും അവർക്ക് പിന്നിലായി പുറപ്പെട്ടു എന്നും വരുന്നുണ്ട്.

ഹദ്റത്ത് മിർസാ ബശീർ അഹ്‌മദ്‌ സാഹിബ്(റ) എഴുതുന്നു:

കിടങ്ങു യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് തിരികെ വന്ന് നബിതിരുമേനി[സ] ആയുധങ്ങൾ ഇറക്കി വെച്ച് സ്നാനം ചെയ്തതെയുള്ളൂ, ബനൂ ഖുറൈളയുടെ ചതിക്കും വഞ്ചനക്കും തീരുമാനം ആകാതെ ആയുധങ്ങൾ ഇറക്കിവെക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു എന്ന് ദൈവീക വെളിപാട് ലഭിച്ചു. ഉടനെ തന്നെ ബനൂ ഖുറൈളയിലേക്ക് പുറപ്പെടണമെന്ന അറിയിപ്പ് ലഭിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹം ബനൂ ഖുറൈളയുടെ കോട്ടയിലേക്ക് പുറപ്പെടണമെന്ന ഒരു പൊതുവിളമ്പരം ചെയ്തു. അസർ നമസ്കാരം അവിടെ എത്തി നമസ്കരിക്കുന്നതാണെന്നും അതിൽ പറഞ്ഞു. ഇസ്‌ലാമിക സൈന്യത്തിന് മുന്നിൽ കുറച്ച് സഹാബാക്കളുടെ ഒരു സംഘത്തെ ഹദ്റത്ത് അലിയോടൊപ്പം അയക്കുകയും ചെയ്തു. ^[3]

ഒരു ബുധനാഴ്ച ദിവസമാണ് നബിതിരുമേനി[സ] ബനൂ ഖുറൈളക്ക് നേരെ പുറപ്പെട്ടത്. നബിതിരുമേനി[സ] അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പടച്ചട്ടയണിഞ്ഞു. കുന്തവും പരിചയും കയ്യിലെടുത്ത് സഹാബാക്കളോടൊപ്പം പുറപ്പെട്ടു. നബിതിരുമേനി[സ] അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ ഹദ്റത്ത് അലി നേരത്തെ തന്നെ അവിടെയെത്തി കോട്ടയുടെ പുറത്ത് ഇസ്‌ലാമിക പതാക നാട്ടിയിരുന്നു. ബനൂ ഖുറൈള കോട്ടകളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. അവിടെ നിന്ന് അവർ നബിതിരുമേനി[സ]യെയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ പത്നിമാരെയും അസഭ്യം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

ഹദ്റത്ത് മിർസാ ബശീർ അഹ്‌മദ്‌ സാഹിബ് എഴുതുന്നു:

“ഹദ്റത്ത് അലി അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാ കുഴപ്പങ്ങളുടെയും കാരണക്കാരനായ ബനൂ നദീറിന്‍റെ നേതാവ് ഹുയയ് ബിൻ അഖത്തബ് താൻ ചെയ്ത കൊടും ചതിക്ക് മാപ്പ് അപേക്ഷിക്കുന്നതിന് പകരം ബനൂ ഖുറൈളയിൽ എത്തി നബിതിരുമേനി[സ]യെയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ധർമ്മ പത്നിമാരെയും വളരെ ലജ്ജാവിഹീനമായും മോശമായും അസഭ്യം പറയുകയും അധിക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. ഹദ്റത്ത് അലിയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സംഘവും പുറപ്പെട്ടതിന് അല്പം ശേഷം നബിതിരുമേനി[സ] ആയുധങ്ങൾ ധരിച്ചുകൊണ്ട് മദീനയിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ടു. നബിതിരുമേനി[സ] കുതിരപ്പുറത്തായിരുന്നു സഞ്ചരിച്ചിരുന്നത്. സഹാബാക്കളുടെ ഒരു സംഘം നബിതിരുമേനി[സ]യുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ നബിതിരുമേനി[സ] ബനൂ ഖുറൈളയുടെ കോട്ടയ്ക്ക് സമീപം എത്തിയപ്പോൾ ഹദ്റത്ത് അലി കുറച്ച് ദൂരം പിന്നിലേക്ക് നബിതിരുമേനി[സ]യെ സ്വീകരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി എത്തിയിരുന്നു. അദ്ദേഹം നബീസയോട് പറഞ്ഞു; യാ റസൂലല്ലാഹ് എന്‍റെ അഭിപ്രായത്തിൽ അങ്ങ് വരേണ്ട കാര്യമില്ലായിരുന്നു. ഇൻശാ അല്ലാഹ് ഞങ്ങൾ തന്നെ ഇവിടെ മതിയായവരായിരുന്നു. നബിതിരുമേനി[സ] കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി, എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു: ബനൂ ഖുറൈള എന്നെ സംബന്ധിച്ച് എന്തെങ്കിലും ദുർഭാഷണം നടത്തുന്നുണ്ടോ. ഹദ്റത്ത് അലി തടയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്തെങ്കിലും തെറ്റായ സംസാരം കേട്ടിരിക്കാം എന്ന് കരുതി. ഹദ്റത്ത് അലി പറഞ്ഞു. അതെ യാ റസൂലല്ലാഹ്. നബിതിരുമേനി[സ] പറഞ്ഞു; ശരി നടക്കൂ. മൂസാ നബിക്ക് ഇതിലും വലിയ പ്രയാസങ്ങൾ ഇവരിൽ നിന്ന് അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. നബിതിരുമേനി[സ] മുന്നോട്ട് നടന്നു.ബനൂ ഖുറൈളയുടെ ഒരു കിണറിനടുത്ത് തമ്പടിച്ചു.” ^[4]

മുസ്‌ലിങ്ങൾ ജൂതരുടെ കോട്ടയെ വളഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്പെയ്യാനും കല്ലുകൾ എറിയാനും തുടങ്ങി. ജൂതരും അവരുടെ കോട്ടക്കകത്ത് നിന്ന് ഇതുപോലെ അമ്പെയ്യാനും കല്ലുകൾ എറിയാനും തുടങ്ങി. എന്നാൽ മുസ്‌ലിങ്ങളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള തുടർച്ചയായ അമ്പെയ്ത്ത് കാരണം തങ്ങളുടെ തോൽവി സുനിശ്ചിതമാണ് എന്ന് മനസ്സിലായി. അങ്ങനെ അവർ അവരുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് അമ്പെയ്ത്ത് നിർത്തിക്കൊണ്ട് ചർച്ച ചെയ്യാം എന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. നബിതിരുമേനി[സ] ഈ അപേക്ഷ സ്വീകരിച്ചു. ജൂതർ അവരുടെ ഒരു പ്രതിനിധിയെ അയച്ചു. ബനൂ നദീർ മദീന വിട്ടു പോയത് പോലെ തങ്ങളെയും മദീന വിട്ടു പോകാൻ അനുവദിക്കണമെന്നും അവരെ ജീവനോടെ വിടുന്നതിന് പകരം അവരുടെ സമ്പത്തും ആയുധങ്ങളും നൽകാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അവരുടെ ഒട്ടകങ്ങൾക്ക് ചുമന്നു കൊണ്ടുപോകാവുന്നത് എല്ലാം അവർ കൊണ്ടുപോകും എന്നും അവർ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ നബിതിരുമേനി ഇത് അംഗീകരിച്ചില്ല. പകരം താൻ നിശ്ചയിക്കുന്ന നിബന്ധനകൾ അംഗീകരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു. എന്നാൽ ജൂത പ്രതിനിധി ഇത് നിഷേധിക്കുകയും കോട്ടയിലേക്ക് തിരികെ പോവുകയും ചെയ്തു. ബനൂ ഖുറൈള നേതാക്കൻമാർ പരസ്പരം ചർച്ച ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

ജൂത നേതാക്കൻമാർ ജൂതർക്ക് മുന്നിൽ മൂന്ന് നിർദേശങ്ങൾ മുന്നോട്ട് വെച്ചു. ഒന്ന് അവർക്ക് ഈ പ്രവാചകനെ വിശ്വസിക്കാം, എന്തെന്നാൽ അവർക്ക് സുവിശേഷം നൽകപ്പെട്ട അതേ പ്രവാചകൻ തന്നെയാണ് ഇദ്ദേഹം. അവർ അദ്ദേഹത്തെ സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ അവർ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് അറുതി വരും. ഇത് കേട്ടപ്പോൾ ബനൂ ഖുറൈദ പറഞ്ഞു, ഞങ്ങൾ ഒരിക്കലും തൗറാത്തിനെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതല്ല. രണ്ട്,  അവർക്ക് തങ്ങളുടെ സ്ത്രീകളെയും കുട്ടികളെയും വധിച്ചുകളഞ്ഞ് ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാനില്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ മുസ്‌ലിങ്ങളെ ആക്രമിക്കാം. അവർ പറഞ്ഞു; നിരപരാധികളായ സ്ത്രീകളെയും കുട്ടികളെയും വധിക്കാൻ ഞങ്ങള്‍ക്ക് കഴിയില്ല. മൂന്ന്, ഈ രാത്രി ശബ്ബത്ത് ദിവസമാണ്. നമ്മുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഈ ദിവസം ഒരു ആക്രമണം മുസ്‌ലിങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കില്ല. അതിനാൽ ശബ്ബത്ത് ദിവസത്തിന്‍റെ പരിശുദ്ധിയെ അവഗണിച്ച് മുസ്‌ലിങ്ങളെ ആക്രമിക്കാം. എന്നാൽ ബനൂഖുറൈള ഈ നിർദേശവും സ്വീകരിച്ചില്ല.

മറ്റൊരു ജൂതനേതാവ് ബനൂ ഖുറൈളയിലെ ജനങ്ങളോട് പറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ ഇസ്‌ലാം സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറല്ലെങ്കിൽ കുറഞ്ഞ പക്ഷം നിങ്ങള്‍ ജൂത വിശ്വാസത്തോടെങ്കിലും നീതി പുലർത്തുകയും ഈ പ്രവാചകന് ജിസിയ കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുക. എന്നാൽ ഈ നിർദേശത്തെയും അവർ തള്ളിക്കളഞ്ഞു.