ഈ സംഭവത്തെ കുറിച്ച് ഹദ്‌റത്ത് മിര്‍സാ ബഷീർ അഹ്‌മദ് സാഹിബ്(റ) എഴുതന്നു:

‘‘ബദ്ർ യുദ്ധം കാരണം മദീനയിലെ യഹൂദരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ശത്രുത ഉടലെടുത്ത രീതി ബനൂ ഖൈനുഖയുമായുള്ള യുദ്ധത്തിന്‍റെ വിവരണത്തിൽ ഇതിനു മുന്‍പ് പരാമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബനൂ ഖൈനുഖയെ നാടുകടത്തിയിട്ടു പോലും മറ്റ് യഹൂദികൾ  അനുരഞ്ജനത്തിലേക്ക് ചാഞ്ഞില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല  അവർ തുടർച്ചയായി കുഴപ്പങ്ങളും  അസ്വസ്ഥതകളും സൃഷ്ടിക്കാൻ തുടങ്ങി എന്നത് നിർഭാഗ്യകരമാണ്. കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫിന്‍റെ വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കിയ സംഭവവും ഈ ശൃംഖലയിലെ ഒരു കണ്ണിയാണ്. കഅബ് മതം കൊണ്ട് യഹൂദനായിരുന്നുവെങ്കിലും യഥാർത്ഥത്തിൽ അയാൾ ജൂത വംശജനായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് അയാൾ ഒരു അറബി ആയിരുന്നു. അയാളുടെ പിതാവ് അഷ്‌റഫ്, ബനൂ നിബാനിലെ വളരെ ബുദ്ധിമാനും കൗശലക്കാരനുമായിരുന്ന ഒരു വ്യക്തി ആയിരുന്നു. അയാൾ മദീനയിലെത്തി ബനൂ നദീറുമായി ബന്ധം വളർത്തിയെടുക്കുകയും അവസാനം ശക്തിയും സ്വാധീനവും നേടിയെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ബനൂ നദീറിന്‍റെ തലവനായ അബു റാഫി ബിൻ അബിൽ-ഹുഖൈഖ് ഇയാൾക്ക് തന്‍റെ മകളെ വിവാഹം ചെയ്തുകൊടുത്തു. ഈ മകളാണ് കഅബിനെ പ്രസവിച്ചത്. മകൻ പിതാവിനേക്കാൾ വലിയ പദവിയിലേക്ക് വളർന്നു. ആത്യന്തികമായി, അറേബ്യയിലെ എല്ലാ യഹൂദന്മാരും അയാളെ  തങ്ങളുടെ തലവനായി അംഗീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. കഅ്ബ് നല്ല ആരോഗ്യദൃഢഗാത്രനും  ആകർഷകത്വവുമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയും എന്നതിലുപരി  വാക്ചാതുര്യമുള്ള ഒരു കവിയും വളരെ ധനികനുമായിരുന്നു. ധാരാളം പണം ചെലവ് ചെയ്യുന്നതിലൂടെ  തന്‍റെ നാട്ടിലെ പണ്ഡിതന്മാരെയും മറ്റ് സ്വാധീനമുള്ള വ്യക്തികളെയും അയാൾ  എപ്പോഴും തന്‍റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിർത്തുമായിരുന്നു.  എന്നിരുന്നാലും, ധാർമ്മിക വീക്ഷണകോണിൽ അയാൾ അങ്ങേയറ്റം മോശം ധാർമ്മികതയുള്ള ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു, കൂടാതെ രഹസ്യ പദ്ധതികളുടെയും ഗൂഢാലോചനകളുടെയും കാര്യത്തിൽ  ഒരു വിദഗ്ദ്ധനായിരുന്നു.

എല്ലാ വർഷവും കഅബ് യഹൂദ പണ്ഡിതന്മാർക്കും മത നേതാക്കൾക്കും ഒരു വലിയ തുക ദാനമായി നൽകുന്നത് വാങ്ങുന്നതിന് വേണ്ടി തിരുനബി(സ)യുടെ ഹിജ്റയ്ക്ക് ശേഷം ഈ ആളുകൾ വന്ന സമയത്ത് ചർച്ചകൾക്കിടയിൽ അയാൾ നബി(സ)യെ കുറിച്ച് പരാമർശിച്ച് തിരുനബി(സ) യെ കുറിച്ച് അവരുടെ അഭിപ്രായം ആരാഞ്ഞു. മതഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ നബി(സ) തങ്ങൾക്ക് വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ട അതേ പ്രവാചകൻ തന്നെയാണെന്നാണ് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ തോന്നിയതെന്ന് അവർ പ്രതികരിച്ചു. ഈ പ്രതികരണത്തിൽ കഅ്ബ് വളരെയധികം അതൃപ്തി പ്രകടിപ്പിക്കുകയും അവരെ വളരെ മന്ദബുദ്ധികളെന്ന് പറഞ്ഞ് ദാനം നൽകാതെ  പറഞ്ഞയക്കുകയും ചെയ്തു. അന്നം നഷ്ടപ്പെട്ട ജൂതപണ്ഡിതന്മാര്‍ കുറച്ച് സമയത്തിന് ശേഷം കഅബിന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരികെ വന്നു. എന്നിട്ട് തങ്ങൾ അടയാളങ്ങളെ തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിച്ചുവെന്നും പുനര്‍വിചിന്തനം ചെയ്തപ്പോള്‍ മുഹമ്മദ്(സ) തങ്ങൾക്ക് വാഗ്ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ട പ്രവാചകനല്ലെന്ന് കണ്ടെത്തിയെന്നും പറഞ്ഞു.  ഈ പ്രതികരണം കഅബിന്‍റെ ഉദ്ദേശ്യം സഫലമായി. അവരുടെ ഉത്തരത്തിൽ തൃപ്തനായ അയാൾ അവർക്ക് നൽകിയിരുന്ന വാർഷിക ദാനം പുനരാരംഭിച്ചു.

ഏതായാലും, ഇത് കേവലം മതപരമായ എതിർപ്പായിരുന്നു. അത് അരോചകമായ രീതിയിൽ പ്രകടിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നുവെങ്കിലും അത് ആക്ഷേപാർഹമോ  ഈ കാരണത്താൽ കഅ്ബ് ശിക്ഷാർഹനോ ആകുന്നില്ല. എന്നാൽ  ഇതിനുശേഷം കഅ്ബിന്‍റെ  എതിർപ്പ് കൂടുതൽ അപകടകരമായി മാറി. ബദർ യുദ്ധത്തിനുശേഷം അങ്ങേയറ്റം കുടിലവും പ്രകോപനപരവുമായ രീതിയിൽ അയാൾ പെരുമാറാൻ തുടങ്ങി. അത് മുസ്‌ലിങ്ങൾക്ക് വളരെ അപകടകരമായ സാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ബദർ യുദ്ധത്തിന് മുമ്പ് ഈ മതപരമായ തീക്ഷ്ണത താൽക്കാലികമാണ് ക്രമേണ ഇവരെല്ലാം സ്വയം പിരിഞ്ഞ് അവരുടെ പൂർവ്വിക മതത്തിലേക്ക് മടങ്ങും കഅ്ബ് കരുതി.  ബദ്‌റിന്‍റെ അവസരത്തിൽ, മുസ്‌ലിങ്ങൾക്ക് അസാധാരണമായ വിജയം ലഭിക്കുകയും ഖുറൈശികളിലെ ഭൂരിഭാഗം പ്രമാണിമാരും കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ഈ പുതിയ മതം സ്വയം നശിക്കില്ലെന്ന് അയാൾ  മനസ്സിലാക്കി. അതിനാൽ, ബദറിന് ശേഷം ഇസ്‌ലാമിനെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനും പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കാനും തന്‍റെ പരമാവധി പരിശ്രമിക്കാൻ അയാൾ  തീരുമാനിച്ചു. മദീനയിൽ ബദറിന്‍റെ വിജയവാർത്തയെത്തിയ അവസരത്തിൽ  അയാളുടെ ഹൃദയത്തിൽ തോന്നിയ പകയുടെയും അസൂയയുടെയും ആദ്യബഹിര്‍സ്ഫുരണമുണ്ടായി. ഈ വാർത്ത കേട്ടപ്പോൾ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ കഅ്ബ് പറഞ്ഞു, ഈ വാർത്ത തെറ്റാണെന്ന് തോന്നുന്നു, കാരണം മുഹമ്മദ് (സ) ഖുറൈശികളുടെ ഇത്രയും വലിയ സൈന്യത്തോട് വിജയിക്കുകയും   മക്കയിലെ പ്രശസ്തരായ പ്രമാണികൾ തറപറ്റുക എന്നതും അസാധ്യമാണ്.  ഈ വാർത്ത ശരിയാണെങ്കിൽ അത്തരമൊരു ജീവിതത്തേക്കാൾ നല്ലത് മരണമാണ്.

ഈ വാർത്ത സ്ഥിരീകരിക്കപ്പെടുകയും ബദ്‌റിലെ വിജയം ഇസ്‌ലാമിന് തന്‍റെ പേടിസ്വപ്‌നങ്ങൾക്കപ്പുറമുള്ള കരുത്ത് നൽകിയെന്ന് കഅബ് ഉറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ അയാൾ കോപത്താല്‍ വിറകൊണ്ടു. അയാൾ ഉടൻ തന്നെ യാത്രയ്ക്ക് തയ്യാറായി വിദ്വേഷാഗ്‌നി ആളിപ്പടര്‍ത്തി. മുസ്‌ലിങ്ങളുടെ രക്തത്തിനായി അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ അടങ്ങാത്ത ദാഹം സൃഷ്ടിച്ചു.  പ്രതികാരത്തിന്‍റെയും ശത്രുതയുടെയും വികാരങ്ങൾ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ നിറച്ചു. പിന്നീട്, തന്‍റെ പ്രേരണയാല്‍ അവർ പ്രകോപിതരായപ്പോൾ കഅ്ബ് അവരെ കഅ്ബയുടെ മുറ്റത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. കഅ്ബയുടെ മൂടുപടം അവരുടെ കൈകളിൽ ഏൽപ്പിച്ചു.  ഇസ്‌ലാമും ഇസ്‌ലാമിന്‍റെ സ്ഥാപകനും ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തുടച്ചുനീക്കപ്പെടുന്നത് വരെ  വിശ്രമിക്കില്ലെന്ന് അവരെ കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്യിപ്പിച്ചു. മക്കയിൽ ഈ ഉജ്ജ്വലമായ അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ച ശേഷം  ഈ ദുർഭഗൻ  അറേബ്യയിലെ മറ്റ് ഗോത്രങ്ങളിലേക്ക് തിരിയുകയും ഗോത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് ഗോത്രങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ച് മുസ്‌ലിങ്ങൾക്കെതിരെ ആളുകളെ പ്രകോപിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന് അയാൾ  മദീനയിൽ തിരികെയെത്തി.  തന്‍റെ പ്രകോപനപരമായ ഈരടികളിൽ മുസ്ലീം സ്ത്രീകളെ വളരെ വൃത്തികെട്ടതും അശ്ലീലവുമായ ഭാഷയിൽ അധിക്ഷേപിച്ചു.  തിരുനബി(സ)യുടെ വീട്ടിലെ സ്ത്രീകളെപ്പോലും അയാൾ  ഒഴിവാക്കിയില്ല. ഈ ഈരടികൾ  ആ നാട്ടിലുടനീളം വ്യാപകമായി പ്രചരിപ്പിച്ചു. അവസാനം അയാൾ  തിരുനബി(സ)യെ വധിക്കാൻ ഗൂഢാലോചന നടത്തി. ഒരു വിരുന്ന് എന്ന പേരിൽ അയാൾ  തിരുനബി(സ)യെ തന്‍റെ വസതിയിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുകയും ഏതാനും ജൂത യുവാക്കളോടൊപ്പം തിരുനബി(സ)യെ വധിക്കാൻ പദ്ധതിയിടുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ അല്ലാഹുവിന്‍റെ അനുഗ്രഹത്താൽ  മുൻകൂട്ടി വിവരം ലഭിക്കുകയും അയാളുടെ ഈ പദ്ധതി പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

മദീനയിലെത്തുമ്പോൾ മദീന നിവാസികൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ഉടമ്പടി പ്രകാരം തിരുനബി(സ) മദീനയിലെ ജനാധിപത്യ രാഷ്ട്രത്തിന്‍റെ രാഷ്ട്രത്തലവനും കമാൻഡർ-ഇൻ-ചീഫുമായിരുന്നു. അങ്ങനെ, സ്ഥിതിഗതികൾ ഇത്രയധികം വഷളാകുകയും, കരാർ ലംഘനം, കലാപം, യുദ്ധത്തിന് പ്രേരിപ്പിക്കൽ, രാജ്യദ്രോഹം, അസഭ്യമായ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കൽ, തിരുനബി(സ)യെ വധിക്കാൻ ഗൂഢാലോചന തുടങ്ങിയ കുറ്റങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം വിധി പുറപ്പെടുവിച്ചു. കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫിന്‍റെ പ്രവൃത്തികൾ മൂലം അയാൾ  മരണശിക്ഷക്ക് അർഹനാണ്. അതിനാൽ അയാളെ വധിക്കാൻ പ്രവാചകൻ (സ) തന്‍റെ ചില അനുചരന്മാരോട് നിർദ്ദേശിച്ചു.  കഅ്ബിന്‍റെ കുടിലപ്രവർത്തനങ്ങളെത്തുടർന്ന്, അക്കാലത്തെ മദീനയുടെ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അയാളെ വധിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരു ഔപചാരിക പ്രഖ്യാപനം നടത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ മദീനയിൽ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടാൻ സാധ്യതയുണ്ടായിരുന്നു. അതിന്‍റെ ഫലമായി എത്രത്തോളം കൂട്ടക്കൊലകളും അരുംകൊലകളും  ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു. സമൂഹങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അക്രമങ്ങളും രക്തച്ചൊരിച്ചിലും തടയാൻ സാധ്യമായതും ന്യായമായതുമായ ഏത് ത്യാഗവും ചെയ്യാൻ തിരുമേനി(സ) തയ്യാറായിരുന്നു. അതിനാൽ, കഅ്ബിനെ പരസ്യമായി വധിക്കരുതെന്ന് പ്രവാചകന്‍(സ) നിർദ്ദേശിച്ചു; പകരം, കുറച്ച് ആളുകൾ നിശബ്ദമായി ഒരു അവസരം കണ്ടെത്തി അയാളെ അവസാനിപ്പിക്കണം. മുഹമ്മദ്‌ ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) എന്ന വിശ്വസ്‌തനായ ഒരു അനുചരനെയാണ് തിരുനബി(സ) ഈ ചുമതല ഏൽപ്പിച്ചത്‌. ഏത്‌ തന്ത്രം ആവിഷ്‌കരിച്ചാലും അത്‌ ഔസ് ഗോത്രത്തിന്‍റെ തലവനായിരുന്ന സഅദ്‌ ബിൻ മുആദ്‌(റ)യുടെ ഉപദേശമനുസരിച്ച്‌ നടപ്പാക്കണമെന്ന്‌ തിരുനബി (സ) പറഞ്ഞു. മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) പറഞ്ഞു : “അല്ലാഹുവിന്‍റെ ദൂതരേ! അയാളെ നിശ്ശബ്ദമായി വധിക്കാൻ ഞങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും പറയേണ്ടതുണ്ട്”.  അതായത് ചില ഒഴികഴിവുകൾ ആവശ്യമാണ്. അതിലൂടെ കഅ്ബിനെ അവന്‍റെ വസതിയിൽ നിന്ന് പുറത്തെത്തിക്കുകയും സുരക്ഷിതമായ സ്ഥലത്ത് എത്തിച്ച്  വധിക്കുകയും ചെയ്യാം. നിഗൂഢമായ ഒരു പദ്ധതി പാളിപ്പോയാൽ  ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന ഗുരുതരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ കണക്കിലെടുത്തുകൊണ്ട് തിരുമേനി(സ) അത് ശരിവെച്ചു.

അങ്ങനെ, സഅദ് ബിൻ മുആദ്(റ) യുടെ ഉപദേശത്തോടെ മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) അബു നാഇല(റ)നെയും മറ്റ് രണ്ടോ മൂന്നോ കൂട്ടാളികളെയും കൂട്ടി കഅ്ബിന്‍റെ വസതിയിലെത്തി. അവർ കഅ്ബിന്‍റെ താമസസ്ഥലത്ത് എത്തി വിളിച്ച് പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ തലവൻ (അതായത്, മുഹമ്മദ് (സ)) ഞങ്ങൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഞങ്ങളോട് ദാനധർമ്മം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് വായ്പ തരാൻ നിങ്ങൾ ദയ കാണിക്കുമോ? ” ഇത് കേട്ടപ്പോൾ, കഅബ് സന്തോഷം കൊണ്ട് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു പറഞ്ഞു: “ദൈവത്താണ നിങ്ങൾ ആ വ്യക്തിയെ വെറുക്കുകയും അയാളെ  ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദിവസം വിദൂരമല്ല.” മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) പ്രതികരിച്ചു, “ഏതായാലും ഞങ്ങൾ മുഹമ്മദ്(സ)യെ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇപ്പോൾ ഈ ദൈവഹിതത്തിന്‍റെ അന്തിമഫലം കാണാൻ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങൾ  വായ്പ തരുമോ ഇല്ലേ  എന്ന് പറയൂ”. “തീർച്ചയായും” കഅബ് പറഞ്ഞു, “എന്നാൽ നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും ഈട് നൽകേണ്ടതുണ്ട്”. മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) ചോദിച്ചു: “എന്താണ് താങ്കൾക്ക് വേണ്ടത്?” ഈ നികൃഷ്ട വ്യക്തി പ്രതികരിച്ചു, “നിങ്ങളുടെ സ്ത്രീകളെ ഈടായി വിട്ടേക്കുക.” തന്‍റെ കോപം അടക്കിവെച്ചുകൊണ്ട് മുഹമ്മദ്ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ സ്ത്രീകളെ നിങ്ങളെപ്പോലെയുള്ള ഒരു പുരുഷന് പണയം വെക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ സാധിക്കും.” അയാള്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു, “ശരി, അപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ആണ്‍മക്കളെ ഈടുവെക്കുക.” മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ) പ്രതികരിച്ചു, “ഇതും സാധ്യമല്ല, മുഴുവൻ അറേബ്യയുടെയും ആക്ഷേപം ഞങ്ങൾക്ക് താങ്ങാനാവില്ല. എന്നിരുന്നാലും, നിങ്ങൾ ഉദാരമനസ്കനാണെങ്കിൽ, ഞങ്ങളുടെ ആയുധങ്ങൾ ഈടായി നിങ്ങളുടെ പക്കൽ നൽകാൻ  ഞങ്ങൾ തയ്യാറാണ്”. കഅബ് സമ്മതിച്ചു, മുഹമ്മദ് ബിൻ മസ്‌ലമ(റ)യും കൂട്ടാളികളും രാത്രി മടങ്ങിവരാമെന്ന് വാഗ്‌ദാനം ചെയ്‌തു. രാത്രിയായപ്പോൾ ഇവർ  തങ്ങളുടെ ആയുധങ്ങളുമായി കഅബിന്‍റെ വസതിയിലെത്തി. ഈ കാരണത്താൽ അവർക്ക് അവരുടെ ആയുധങ്ങൾ പരസ്യമായി എടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അവർ കഅ്ബിനെ അവന്‍റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തെത്തിച്ചു. ചർച്ചകൾക്കിടയിൽ അവർ അവനെ ഒരു വശത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. കുറച്ച് സമയത്തിന് ശേഷം, മുഹമ്മദ് ബിന്‍ മസ്‌ലമ(റ) അയാളുടെ തലമുടിയിലെ സുഗന്ധം മണക്കാനെന്ന വ്യാജേന തലമുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ കൂട്ടാളികളെ വിളിച്ചു: “ഇപ്പോൾ ആക്രമിക്കൂ”. നേരത്തെ തന്നെ  ആയുധങ്ങളുമായി സജ്ജരായി നിന്നിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കൂട്ടാളികൾ ഒറ്റയടിക്ക് ആക്രമിച്ചു. കഅ്ബ് കൊല്ലപ്പെടുകയും നിലത്തു വീഴുകയും ചെയ്തു. മുഹമ്മദ്‌ ബിൻ മസ്‌ലമ(റ)യും കൂട്ടാളികളും അവിടെ നിന്ന്‌ പുറപ്പെട്ട്‌ ഉടനെ തന്നെ തിരുനബി (സ)യുടെ മുമ്പാകെ ഹാജരാകുകയും അയാളെ വധിച്ച വിവരം അദ്ദേഹത്തെ അറിയിക്കുകയും ചെയ്‌തു. 

കഅ്ബിന്‍റെ വധശിക്ഷയെക്കുറിച്ചുള്ള വാർത്ത അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആ പ്രദേശം പ്രക്ഷുബ്ധമായി. ജൂതജനത രോഷാകുലരായി. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ  ജൂതരുടെ ഒരു പ്രതിനിധി സംഘം നബി(സ)യുടെ മുമ്പാകെ ഹാജരാകുകയും തങ്ങളുടെ നേതാവ് കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫ് കൊലചെയ്യപ്പെട്ടതായി പരാതിപ്പെടുകയും ചെയ്തു. തിരുനബി(സ) അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ കേട്ടതിനു ശേഷം കഅ്ബ് കുറ്റക്കാരനായ എല്ലാ ദുഷിച്ച പദ്ധതികളെക്കുറിച്ചും, അതായത്, ഉടമ്പടി ലംഘനം, യുദ്ധത്തിന് പ്രേരിപ്പിക്കൽ, രാജ്യദ്രോഹം, അസഭ്യമായ ഭാഷാപ്രയോഗം, കൊലപാതക ഗൂഢാലോചന മുതലായവയെക്കുറിച്ച് അവരെ സംക്ഷിപ്തമായി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. വന്നവര്‍ ഭയപ്പെട്ട്  ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അതിനുശേഷം, തിരുനബി(സ) പറഞ്ഞു: “ഇനിയെങ്കിലും നിങ്ങൾ സമാധാനത്തോടെയും ഐക്യത്തോടെയും ജീവിക്കുക, ശത്രുതയുടെയും അക്രമത്തിന്‍റെയും ക്രമക്കേടിന്‍റെയും വിത്ത് പാകാതിരിക്കുക.” അതുപോലെ യഹൂദരുടെ സമ്മതത്തോടെ, ഒരു പുതിയ ഉടമ്പടി തയ്യാറാക്കി, മുസ്‌ലിങ്ങളുമായി സമാധാനത്തിലും ഐക്യത്തിലും ജീവിക്കുമെന്നും, അക്രമത്തിൽ നിന്നും ക്രമക്കേടുകളിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുനിൽക്കുമെന്നും ജൂതന്മാർ ഒരിക്കൽ കൂടി വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ഈ ഉടമ്പടി ഹദ്റത്ത് അലി(റ)യെ ഏൽപ്പിച്ചു. കൂടാതെ, ഇതിനുശേഷം, ജൂതന്മാർ കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫിന്‍റെ വധശിക്ഷയെക്കുറിച്ച് പരാമർശിക്കുകയും മുസ്‌ലിംകളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തതായി ചരിത്രത്തിൽ എവിടെയും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല, കാരണം കഅ്ബിന് അർഹമായ ശിക്ഷ ലഭിച്ചുവെന്ന് അവർക്ക് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു.

കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫിന്‍റെ വധശിക്ഷയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയത്തിൽ ചില പാശ്ചാത്യ ചരിത്രകാരന്മാർ, ഈ സംഭവം നബി(സ)യുടെ ഒരു കളങ്കമായി അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ആരോപണങ്ങൾ എഴുതി ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു. പഠനവിധേയമാക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ ഇവയാണ്.     ഒന്നാമതായി,  ഈ വധശിക്ഷ ന്യായമായ നടപടിയാണോ അല്ലേ.? രണ്ടാമതായി, ഈ കൃത്യം നിർവ്വഹിക്കുന്നതിന് ഉപയോഗിച്ച രീതി ന്യായമാണോ അല്ലേ.? ആദ്യത്തെ വിഷയത്തെ സംബന്ധിച്ച് കഅബ് ബിൻ അഷ്‌റഫ് നബിതിരുമേനി(സ)യുമായി സമാധാനത്തിന്‍റെയും സുരക്ഷിതത്വത്തിന്‍റെയും ഔദ്യാഗികകമായ കരാറിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നത് ഓർക്കേണ്ടതാണ്. മദീനക്ക് പുറത്ത് നിന്ന് വരുന്ന എല്ലാ ശത്രുക്കള്‍ക്കെതിരെയും മുസ്ലീങ്ങളെ സഹായിക്കുമെന്നും  മുസ്ലീങ്ങളുമായി സൗഹൃദബന്ധം നിലനിര്‍ത്തുമെന്നും അയാള്‍ ഉടമ്പടി ചെയ്തിരുന്നു എന്നിരിക്കെ  മുസ്ലിംവിരുദ്ധ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് ഒരു ന്യായീകരണവുമില്ല.  ഈ ഉടമ്പടിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ  മദീനയിൽ സ്ഥാപിതമായ ജനാധിപത്യ രാജ്യത്തിന്‍റെ രസ്ട്രതലവനാണ് തിരുനബി(സ)യെന്നും തിരുനബി(സ)യുടെ വിധി എല്ലായിടത്തും നിയമപരമായി ബാധകമാണെന്നും അയാൾ അംഗീകരിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അതിനാൽ, യഹൂദർ തങ്ങളുടെ കേസുകൾ തിരുനബി(സ)യുടെ മുമ്പാകെ അവതരിപ്പിക്കുകയും വിധി തേടുകയും ചെയ്തിരുന്നു എന്നതിന് ചരിത്രപരമായ തെളിവുകളുണ്ട്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, തന്‍റെ എല്ലാ ഉടമ്പടികളും അവഗണിച്ച്, കഅബ് മുസ്ലീങ്ങൾക്കെതിരെ എന്നല്ല യഥാർത്ഥത്തിൽ അക്കാലത്തെ സർക്കാരിനെതിരെ രാജ്യദ്രോഹം ചെയ്തു.  അയാൾ മദീനയിൽ അക്രമത്തിന്‍റെയും ക്രമക്കേടിന്‍റെയും വിത്ത് പാകി. രാജ്യത്തിനകത്ത് യുദ്ധത്തിന്‍റെ തീ ആളിപ്പർത്താൻ  ശ്രമിച്ചു,  മുസ്‌ലിങ്ങൾക്കെതിരെ അറേബ്യയിലെ ഗോത്രങ്ങളെ അപകടകരമായി പ്രേരിപ്പിച്ചു; മുസ്‌ലിം സ്ത്രീകൾക്കെതിരെ പ്രകോപനപരമായ ഈരടികൾ രചിച്ചു. തിരുനബി(സ)യെ വധിക്കാൻ ഗൂഢാലോചന നടത്തി.  മുസ്‌ലിംകൾ നാല് ദിക്കുകളിൽ നിന്നും ബുദ്ധിമുട്ടുകളാൽ വലയുകയും അറേബ്യയിലെ ഹിംസ്രജന്തുക്കൾ അവരുടെ രക്തദാഹത്തിൽ ഭ്രാന്തരാകുകയും ചെയ്ത അത്തരമൊരു സമയത്താണ് ഇതെല്ലാം ഇയാൾ ചെയ്യുന്നത്. സഹാബികൾ രാവും പകലും സമാധാനമില്ലാതെ കഴിച്ചുകൂട്ടി. ശത്രുക്കളുടെ ആക്രമണ ഭീതി കാരണം അവർക്ക് രാത്രി ഉറങ്ങാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, കഅ്ബിന്‍റെ കുറ്റകൃത്യം ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള ശിക്ഷ അർഹിക്കുന്നില്ലേ?  ഇത്തരം അവസ്ഥയിൽ യഹൂദരുടെ ഈ കുടിലതക്ക്  അറുതി വരുത്താൻ കഴിയുന്ന വല്ല ശിക്ഷയും മരണത്തേക്കാൾ കുറവായിരുന്നില്ലേ.? പക്ഷപാതമില്ലാത്ത ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും കഅ്ബിന്‍റെ വധശിക്ഷ അന്യായമായ നടപടിയായി കണക്കാക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. ഇന്നും, ‘പരിഷ്‌കൃതർ’ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന രാജ്യങ്ങളിൽ, കലാപം, ഉടമ്പടി ലംഘനം, യുദ്ധത്തിന് പ്രേരിപ്പിക്കൽ, വധശ്രമം തുടങ്ങിയ കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഒരു കുറ്റവാളിക്ക് വധശിക്ഷ നൽകില്ലേ?

 രണ്ടാമത്തെ ചോദ്യം വധശിക്ഷനടപ്പിലാക്കിയ രീതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. ഈ വിഷയം ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ, അക്കാലത്ത് അറേബ്യയിൽ ഔദ്യോഗികമായ ഭരണകൂടം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന കാര്യം ഓർക്കേണ്ടതാണ്. ഓരോ വ്യക്തിയും ഓരോ ഗോത്രവും  സ്വതന്ത്രമായിരുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ കഅബിനെതിരെ ഒരു കേസ് ഫയൽ ചെയ്യാനും അയാളുടെ വധശിക്ഷയ്ക്ക് നിയമപരമായി വിധി തേടാനും കഴിയുന്ന ഏത് കോടതിയാണ് നിലവിലിരുന്നത്? കഅബ് തന്നെ നേതാവായിരുന്ന, മുസ്‌ലിംകളോട് നേരത്തെ തന്നെ വഞ്ചന നടത്തിയിരുന്ന, എല്ലാ ദിവസവും കുഴപ്പങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ജൂതന്മാര്‍ക്ക് പരാതി നൽകണമായിരുന്നോ? മുസ്‌ലിങ്ങളുടെ ചോരക്കു വേണ്ടി ദാഹിച്ച മക്കയിലെ ഖുറൈശികൾക്ക് മുമ്പാകെ കേസ് അവതരിപ്പിക്കണമായിരുന്നോ?  കഴിഞ്ഞ ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ മാത്രം മൂന്നോ നാലോ തവണ രാത്രിയിൽ മദീനയിൽ പൊടുന്നനെ ആക്രമണം നടത്താൻ പദ്ധതിയിട്ട സുലൈം, ഗതഫാൻ ഗോത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് നീതി തേടണമായിരുന്നോ.? അക്കാലത്തെ അറേബ്യയുടെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക, പ്രകോപനം, യുദ്ധത്തിന് പ്രേരിപ്പിക്കൽ, നികൃഷ്ടമായ പെരുമാറ്റം, കൊലപാതകശ്രമം എന്നിവയിൽ ഒരാൾ കുറ്റക്കാരനായിരിക്കുമ്പോൾ, അയാൾ ജീവനോടെ അവശേഷിക്കുന്നത് അവരുടെ സ്വന്തം സുരക്ഷക്കും രാജ്യത്തിൻറെ സുരക്ഷക്കും  ഭീഷണിയാണെന്ന് ഓർക്കുക. അത്തരത്തിലുള്ള ഒരാളെ അവസരം ലഭിക്കുമ്പോൾ സ്വയം പ്രതിരോധം  എന്ന നിലയിൽ വധിക്കുക എന്നല്ലാതെ മുസ്‌ലിങ്ങൾക്ക് മറ്റെന്ത് മാര്‍ഗ്ഗമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.?

നിരവധി സമാധാന പ്രിയരായ പൗരന്മാരുടെ ജീവൻ അപകടത്തിലാക്കുന്നതിനേക്കാളും രാജ്യത്തിന്‍റെ സമാധാനം നശിപ്പിക്കുന്നതിനേക്കാളും നല്ലത് ദുഷ്ടനും അക്രമാസക്തനുമായ ഒരു മനുഷ്യനെ വധിക്കുന്നതാണ്. പിന്നെ, മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ, ഹിജ്റക്ക്  ശേഷം മുസ്‌ലിങ്ങളും ജൂതന്മാരും തമ്മിൽ നടന്ന ഉടമ്പടി കാരണത്താൽ  തിരുനനബി(സ) ഒരു സാധാരണ പൗരനെ പോലെ ആയിരുന്നില്ല, മറിച്ച്  അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ മദീനയിൽ സ്ഥാപിതമായ ജനാധിപത്യ രാജ്യത്തിന്‍റെ രാഷ്ട്രത്തലവന്‍ ആയിരുന്നു. എല്ലാ തർക്കങ്ങളിലും രാഷ്ട്രീയ കാര്യങ്ങളിലും തനിക്ക് ഉചിതമെന്ന് തോന്നുന്ന ഏത് വിധിയും പുറപ്പെടുവിക്കാനുള്ള അധികാരം നബിതിരുമേനി(സ)ക്ക് നൽകപെട്ടിരുന്നു. അതിനാൽ ആഭ്യന്തര  സമാധാനത്തിനുവേണ്ടി കഅ്ബിനെ തന്‍റെ കുടിലമായ പെരുമാറ്റം മൂലം തിരുനബി(സ) വധശിക്ഷക്കർഹനാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചാൽ, തിരുനബി(സ)യുടെ ഈ വിധിയെ എതിർക്കാൻ ആർക്കെന്തവകാശമുണ്ട്? കഅബിന്‍റെ വധശിക്ഷ അയാൾ  ചെയ്ത കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ കാരണം ശരിയാണ് എന്ന് യഹൂദികൾ വരെ   സമ്മതിക്കുകയും യാതൊരു എതിർപ്പും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ നിശബ്ദദ പാലിച്ചിരുന്നു എന്നും ചരിത്ര രേഖകളിൽ കാണാവുന്നതാണ്.”^[2]