ബനൂ മുസ്തലിഖ് എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് കൂടുതൽ അറിയാൻ തിരുനബി(സ) ബുറൈദ എന്ന തന്‍റെ ഒരു അനുചരനെ അയച്ചു. അവിടെയെത്തിയ ബുറൈദ(റ) വഞ്ചകരായ ഒരു ജനതയെ കണ്ടെത്തി. അവർ അവരുടെ ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലുള്ളവരെയും കൂട്ടിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഹദ്‌റത്ത് ബുറൈദ(റ) മടങ്ങിയെത്തി താൻ കണ്ട കാര്യം തിരുനബി(സ)യെ അറിയിച്ചു. ബനൂ മുസ്തലിഖിന്‍റെ നീക്കങ്ങളെ കുറിച്ച് അറിയിച്ചതിന് ശേഷം നബി(സ) മുസ്‌ലിം സൈന്യത്തെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി. 700 പേരടങ്ങുന്ന മുസ്‌ലിം സൈന്യമാണ് ബനൂ മുസ്തലിഖിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടത്. പ്രവാചകന്‍റെ രണ്ട് കുതിരകളടക്കം മുസ്‌ലിങ്ങൾക്ക് ആകെ 30 കുതിരകളുണ്ടായിരുന്നു. പ്രവാചകനോടൊപ്പം നിരവധി കപടവിശ്വാസികളും പുറപ്പെട്ടതായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവർ അങ്ങനെ ചെയ്തത് ജിഹാദിൽ പങ്കെടുക്കാനുള്ള അവരുടെ ആഗ്രഹം കൊണ്ടല്ല, മറിച്ച് യുദ്ധമുതലുകൾ കിട്ടുമെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ്.

ഈ സംഭവത്തെ കുറിച്ച് ഹദ്റത്ത് മിർസാ ബശീർ അഹ്‌മദ്‌ സാഹിബ്(റ) എഴുതുന്നു:

“തിരുനബി(സ) അബൂദർ ഗഫാരി(റ)യെ മദീനയിലെ നേതാവായി നിയമിച്ചു കൊണ്ട് അഥവാ വിവിധ വിവരണങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ മദീനയിലെ അമീറായി സൈദ് ബിൻ ഹാരിസയെ(റ) നിയമിച്ചു കൊണ്ട് ഹിജ്റ 5-ന് ശഅബാനിൽ, മദീനയിൽ നിന്ന് അല്ലാഹുവിന്‍റെ നാമത്തിൽ പുറപ്പെട്ടു.

“സൈന്യത്തിൽ മുപ്പത് കുതിരകൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. എന്നിരുന്നാലും, ഒട്ടകങ്ങൾ കുറച്ചുകൂടി കൂടുതലായിരുന്നു. മുസ്‌ലിങ്ങൾ ഈ കുതിരകളിലും ഒട്ടകങ്ങളിലും ഊഴമനുസരിച്ച്‌ യാത്ര ചെയ്തു. ഈ യാത്രയ്ക്കിടയിൽ, മുസ്‌ലിങ്ങൾ അവിശ്വാസികളുടെ ഒരു ചാരനെ കണ്ടെത്തി. അവനെ അവര്‍ തടവിലാക്കി തിരുനബി(സ)യുടെ മുന്നിൽ ഹാജരാക്കി. ചോദ്യം ചെയ്യലില്‍ അയാള്‍ യഥാർഥത്തിൽ ഒരു ചാരനാണെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ, പ്രവാചകന്‍(സ) അവനില്‍ നിന്ന് അവിശ്വാസികളെ കുറിച്ചുള്ള കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ അയാൾ പറയാൻ തയ്യാറായില്ല. കൂടാതെ, അയാളുടെ സ്ഥിതി സംശയാസ്പദമായതിനാൽ, യുദ്ധത്തിന്‍റെ പതിവ് നിയമമനുസരിച്ച് ഹദ്‌റത്ത് ഉമർ(റ) അയാളെ വധിക്കുകയുണ്ടായി.

“ഇതിനുശേഷം മുസ്‌ലിം സൈന്യം മുന്നേറ്റം തുടർന്നു. മുസ്‌ലിങ്ങളുടെ  ആഗമനത്തെക്കുറിച്ച് അറിയുകയും അവരുടെ ചാരൻ കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്ന വാർത്ത കേൾക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ, ബനൂ മുസ്തലിഖ് വളരെയധികം ഭയപ്പെട്ടു. മദീനയെ എങ്ങനെയെങ്കിലും അപ്രതീക്ഷിതമായി ആക്രമിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവരുടെ യഥാർത്ഥ ഉദ്ദേശം. എന്നാൽ എല്ലാം തകിടം മറിഞ്ഞു. അവർ അത്യധികം വിസ്മയഭരിതരായി, അവരെ പിന്തുണയ്‌ക്കാൻ വന്ന മറ്റ് ഗോത്രങ്ങൾ ദൈവത്തിന്‍റെ ശക്തി കണ്ട് വളരെ ഭയപ്പെട്ടു.  അവർ ഉടൻ തന്നെ അവരെ ഉപേക്ഷിച്ച് തങ്ങളുടെ വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങി.

“എന്നാൽ ബനൂ മുസ്തലിഖുകാരെ ഖുറൈശികൾ മുസ്‌ലിം ശത്രുതയുടെ ലഹരിയിൽ മത്തു പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ അവർ അപ്പോഴും യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറിയില്ല. മുസ്‌ലിം സൈന്യത്തോട് പൂർണ ശക്തിയോടെ പോരാടുന്നതിൽ അവര്‍ ഉറച്ചുനിന്നു.”^[1]

തിരുനബി(സ) മുറൈസീയിൽ എത്തിയതിന് ശേഷം അവിടെ താവളമടിക്കാൻ കല്പന നല്കി. അതിന് ശേഷം അദ്ദേഹം അണികളെ ക്രമീകരിക്കുകയും പതാക വിതരണം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട്, പ്രവാചകന്‍(സ) ഹദ്‌റത്ത് ഉമർ(റ)യോട് എതിർ സൈന്യത്തിന് മുന്നിൽ ആരാധനക്കർഹൻ അല്ലാഹു അല്ലാതെ  മറ്റാരുമില്ലെന്നും, അവനിലൂടെ സ്വന്തം ജീവനും സമ്പത്തും സംരക്ഷിച്ചു കൊള്ളുക എന്നും വിളംബരപ്പെടുത്താൻ ഉത്തരവിട്ടു.

തിരുനബി(സ) ഹദ്‌റത്ത് ഉമറിന് ബനൂ മുസ്തലിഖുകാരുടെ മുമ്പാകെ ഇസ്‌ലാം വിരോധത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറുകയും നബി(സ)യുടെ ഭരണത്തെ അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ സംരക്ഷണം നല്കപ്പെടുന്നതാണെന്ന് വിളമ്പരപ്പെടുത്താൻ കല്പന നല്കി. പക്ഷെ അവർ അതിനെ ശക്തമായി എതിർക്കുകയും യുദ്ധത്തിന് തയ്യാറാവുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ ആദ്യത്തെ അമ്പ് തൊടുത്തുവിട്ടത് ബനൂ മുസ്തലിഖിൽ പെട്ട ഒരാളാണെന്ന് രേഖപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ അവസ്‌ഥ കണ്ടപ്പോൾ നബി(സ) തന്റെ അനുചരൻമാരോടും യുദ്ധം ചെയ്യാൻ കല്പന നല്കി.